Aydınlığa Hasretiz Şiiri - Caner Gümüş

Nazlı nazlı salınarak yükselsin güneş,
Bir bakışlık aydınlığa hasretiz.
Ne karanlıklar geçiyoruz telaşlı,
Bir tutam ışık için hepimiz.

Tutamıyoruz bazen umutlarımızı,
Ellerimizde yoklar kalıyor bize.
Yürüdüğümüz yolları sorguluyoruz umarsızca.
O yollarda ne bir ışık, ne bir ses, ne de bir iz,
Aynı zifiri yollarda bir ömür yürüyoruz ki,
Aydınlığa hasretiz.

Kim kimi duyabilir ki, herkes çığlıklar içinde.
Kim kimi görebilir ki, karanlıklarda güneşimiz.
Bir elimiz silerken yaşları, aydınlık bir el arar diğer elimiz.
Duyuyoruz ki uzaklarda bir ışık varmış, kimsesiz.
Ama biz bu yolun tutsakları yürüyoruz hala,
Aydınlığa hasretiz.