SAHİLİN TAHTA İSKELESİ
Olmasa sahillerin tahta iskelesi
Karanlıkta demlenenlerin son nefesi
Bir sigara içimlik kadar kısa
Koca hayalleri yutacak kadar aç
SENİ SEVMEK
Küçükken yalın ayak koştuğum sokaklarda
Gol atmak değilmiş seni sevmek
Komşunun dağıttığı şekerleri almak için
Karom bole yediğim tokatlarla en öne geçerek
Yazarken saman kâğıtlara kurşun kalemimle
Pembe düşlerim çoçukca şiirlerim
Gazete kâğıdından uçağım vardı
Beni sana, seni bana getiren
Tükenmez kalemimin konuşamadığı
Kelimeleri tükettiği an kaybettim seni ben
Küçük bedeniyle
Koca hayallerimi yutan o şehirde
Tek kelimeye susan dilim
Her yerde seni arayan gözlerimle
Ben, seni bekledim terminalde
O kadar acımasızdı sözlerin
YARIM KALAN
Ne seni kazanacak gücüm,
Ne de unutacak cesaretim kaldı
Artık yoksun desem hiç olmadın
Ayrıldık desem, ortak noktamız olmadı
SEBEBİM
Karartılmış yarınlarımın açmaz sabahlarını,
Kirletilmiş anılarımın, dikiş tutmaz yaralarını
Bir de insanların anlamsız tavırlarını
Yazarken bile kalemi kırasım geliyor
ACIMASIZ MARTILAR
Gurbetlik içimde kanayan bir yara
Yârim nerdesin yolun düşmez mi bu yana
Yükseliyor dağlar kapanıyor yollar
Götürmüyor selamımı acımasız martılar
SEN ŞİMDİ
Sen şimdi ardına bakmadan gidiyorsun ya
Selamı sabahı keser yıldızlar
Düşe kalka yürüdüğüm kaldırımlar
Katran siyahını döker aydınlığıma
GİTME BUGÜN
Hadi gitme bugün ne olur
Otur şöyle karşıma
Ben korkmadan diyeyim, içimde ne varsa
Sen nefretini kısıp, ilgiden biraz fazla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!