Aydınlatmaz Gülüşün Gibi..

Yol aldı gemiler tükendi ümitler kapandı sevdan
Elimde mendil kaldım rıhtımda gözlerim boşlukta
İzledim çaresizce gidişini anlamış kudurmuştu dalgalar
İsyanlarsa boşuna sensizlik bir parça oldu sonsuzluğa..

Gözlerim kor olur yakar ateşin şehrin yalnızlığında
Beklerdim sonsuza dek bilsem geleceğini aşk tanem
Hayat zindan ölüm kurtuluş şimdiden sonra bana
Bir yarım rıhtıma götürür ayaklarımı bilmeden

Gün gelir unutur belki seni yalvarır buldum Tanrıma
Girerken kara toprağa gömsünler bir gariban mezarlığına
Yosun tutan yüreğim geçmek bilmez günlerde
Savurur atar beni harman gibi özlem dolu yollara
Taş olsam yollarda bir gün geçersin umuduyla
Fener olsam sokakta aydınlatamaz inan gülüşün gibi..

Yaz:Mehmet Ali Tuna
04/08/2014