AYDIN’A SESLENİŞ
Aydın: Çiçekler açtırır senden gelen günaydın
Aydın: Oturturdum seni başköşeye, misafirim olaydın
Aydın: Ne olur hep yanında kalaydın da karanlıktan korkmasaydım
Aydın: Daha da güzelleşirdin, doğanı, doğallığını korusaydın
Aydın: Zor olurdu çağdaş uygarlığa ulaşmamız, yolumuzu sen aydınlatmasaydın
Aydın: Ne kadar çok sevinirdik bir bilsen; Fildişi kulenden inip aramıza karışsaydın
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta