Aydınlara Davet Var Şiiri - Cihat Şahin

Yaşıyoruz bir çağda, karman çorman ölçüler!
İnsaflar rafa kalkmış, çoklar su-i zan eder!
Şahısta kusur gören, itham eder davayı,
Bakmadan menşeine, islamı boykot eder!

Kuyruğunda kandili, yıldız böceği gibi!
Zannediyor kendini, gökte güneş sahibi,
Güya aydın geçinir, şemse dönüp sırtını!
Kendini eder ilan, doğruların(!) hatibi!

Hasım olur hak dine, avamlara bakarak!
Tepkisini gösterir, yorganları yakarak!
Bir kulun gafı için, açar isyan bayrağı,
Sanır ettim restore, tüm binayı yıkarak!

Okur İncil Tevrat’ı, arttırır(!) kültürünü,
Alır kültür uğruna, batılın her türünü!
Son kitaba bakmayı, zül addeder entelcik(!)
Dindeki güzelliğe oynar hep renk körünü!

Tıpkı deve misali, eğri büğrü kendisi!
Cerbezeyle çevirir, sırf lehine her işi!
Kabullenmez tenkidi, kıl aldırmaz burnundan,
Tıpkı iblis misali, helakedir gidişi!

Ölçtü biçti kompüter, seçti büyük adamı!
Attı kalbur altına, nice mösyö madamı!
Kaydetti “MUHAMMED’İ” İLK sıraya tarafsız!
Dedi; “budur cihanın, en mükemmel adamı! ”

zannetmeki mümindi, bu tasnifi yapanlar!
İsevi’ydi tümüde, sanma bizden insanlar!
Kâinata efendi, Ahmet idi aşikâr!
Tasdik etti makine, Bilmesede nadanlar!

Kırk yönüyle mucize, ona inen son kitap!
O mübarek fem ile ins ve cine son hitap!
Sadet-i dareyn için, içindeki formüller!
Onunla geçip insi, melekleşti çok hatap!

Ey kitaplı olanlar, daveti var kur’an’ın!
Karı cennet olacak, bu çağrıya uyanın!
Mademki bilginsiniz, bilgece tavır koyun!
Gelmeden hesap günü, hemen şimdi uyanın!

Şu arz denen kafanın, kur’andır külli aklı!
Her ayeti bir nurdur, güneşler onda saklı!
Tenvir olmak isteyen, o güneşe koşmalı!
İnsafı yanda ise, görecek onu haklı!