Öylesine acımasızlaştı ki ellerimle yüreğim
Bütün çiçeklerini kopardım yaşamın
Beraberinde kuşlarını çaldık göklerin
Artık güzellikler cezp etmiyordu beni
Vurgun yemiş denizciye dönmüştü dünya
Evvela güneşi söndürdüm
Yıldızlarda söndü
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta