Aydınlanma Çağı Şiiri - Kemal Tekir

Günümüzde değişim hızı,
Ö kadar çok arttı ki,
Özel hayatımızın ritmini,
Sürekli değişen gündemlere,
Uyarlamakta zorlanıyoruz.
Savaşlar,kaos ve kargaşalar,
Terör olaylarında tırmanışlar,
Kürese ekonomik buhranlar,
İnsanlarda güvensizlik yaratıyor.
Dramatik başlangıçlar ve sonlar,
Doğumlar,ölümler,boşanmalar,
Ölümcül kazalarda artışlar,
Fiziksel yaşlanmalar,
Bir yerden bir yere taşınmalar,
Telaşlı koşuşturmacalar,
Toplumsal travmalar neden oluyorlar.
Güvenilir sandığımız kurumlar,
Güvenimizi zedeliyorlar,
Uzak görünen ihtimaller,
Yakınımıza geliyorlar,
Çoğu insan yaşamaktan,
Ürker olmuş adeta.
Kavram kargaşası var,
Bir çok insanın kafasında.
Sevgiye aykırı bir Dünya’da,
Kaybolmuşluk hissi yayılıyor ruhlarımıza,
Belki de bir dönemeçteyiz,
Korkunun karanlığından,
Sevginin aydınlığına,
Geçişin sancılarını yaşıyoruz.
Yaşadığımız bu dönem,
Yavaş bir değişime değil,
Köklü bir düşünce devrimine,
İhtiyaç duyulan bir dönemdir.
İnsanlar korku tünelinden çıkıp,
Sevginin aydınlığıyla,
Kucaklaşmak istiyorlar.
Yeni bir sinerjinin her yerde,
Yükselişine tanık oluyoruz.
Bu sinerji insanları,
Barışa,huzura,aydınlanmaya,
Olgunlaşmaya doğru götürüyor.
Her şeyin hızlandığı günümüzde,
Güç kazanmak için yavaşlamak,
Farklı bir bakış açısıyla,
Sevgiyle,hoşgörüyle,
Olaylara yaklaşmak,
Korkudan rant sağlayanların,
Oyunlarını bozmak gerekiyor.
Derin bir dünya anlayışı,
Bizi çevreleyen ablukaları,
Baskıları,kuşatmaları,
Kırmak için doğuyor.
Korku tahtından iniyor,
Sevgi bir güneş gibi,
Gönüllerimize doluyor.
Korku tahtından iniyor,
Sevgi bir güneş gibi,
Gönüllerimize doluyor.