Kul dediğin bir kararda kalmazsa
Dert, tasayı almışsındır başına
Lafta denge, ruhta birlik olmazsa
Dediğinde de sustuğun da boşuna
Kul olmaktan çıkıp şahsiyet bulduk
O olmasa bulamazdık çocuğum
Dünyanın saydığı bir devlet olduk
O olmasa, olamazdık çocuğum
Şu yalan dünyanın olmaz işinden
Varından, çoğundan, azdan usandım
Münbit toprağından, çakıl taşından
Yağmuru, rüzgârı, tozdan usandım
Uzakta dur gölgen bana değmesin
Yakacaksa yaksın güneş tenimi
Bulut olsan damlan bana yağmasın
Kül etsin düştüğüm ateş canımı
Yağmasın yağmurun kavrulsam çölde
Doğmasın güneşin donsam ayazda
Goncanın alası olsan da gülde
Gerekmez sendeki naz da niyaz da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!