Emeğini,
Sevgini paylaşmak
Yüreğin sevgi dolu olsada
Ne kıymeti var paylaşmadıktan sonra
Neşeni,
Artık geçemiyorum bu caddeden
Kabus gibi çöküyor
Sanki yolunuyor yüreğim bedenimden
Kaçarcasına gidiyorum hatırandan
Gözün aydın
Gidiyor...bir zamanlar,sevdiğim dediğin bu adam
Seni nasıl anlatayım ben
Yazayım desem
Yazmakla bitmez
Gönlüm kalem'im olsa
Mürekkep kafi gelmez
Sen orada, ben burada
Yüzüne çizilmiş fedakarlığın resmi
Yaşamı hep çileli ve engebeli
Mutsuzluğa bile göğüs germiş
Hep mutlu olsun diye sevdikleri
Burası kalabalık ama ben yalnızım anne
Mektuplar yazardık eskiden
Sıcacık merhabalarla başlayan
Bazen acı
Bazen de neşemizi
Sevdiklerimizle paylaşan
Hasret kokan satırları
Kırgınım...
Belkide hayata
Yaşanan bu basitliğe
İnsanım diye yaşayanlara
Maske ile dolaşıp
Dürüstlüğü hiçe sayanlara
Sevgiyi tartışmak yersiz
Sevgi gönülde açan bir filiz
Yeşerip büyüyen
Etrafımızı çevreleyen kocaman bir deniz
Sevgiyi tartışmak yersiz
Madem geldim dünyaya
Bir amacım olmaya
Yaprak gibi solmaya
Çaresizim ALLAH'ım
İsterdim bir gün sevmeye
Yine akşam oldu
Karanlık çöktü sessizce
Gel, gir koluma yalnızlık
Mehtabı karşılayalım seninle
Romantik aşıklar gibi
Ay ışığını seyredelim birlikte
Daha küçücük bir çocuktum
Hayata anlamsız bakan
Doğru ne
Yanlış nasıl algılamayan
Varlığıyla bize gölge olan
Yanlışları, doğru'm dan ayıran
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!