Üzerime yük olsa sözlerimden bin mana,
Bir mana taşır beni kaf dağından bu yana
Beklerim bekletirim manamın akışını,
İçerim hece hece ruhumdan kana kana.
KÂR
Dilimi eğerse doğan dilin elemi,
O elem eğdikçe dilde kelam kahreder.
Dilime doğarsa çağın olan kelamı,
KAVGAN *)(*
_ .. _ _ _ ._....._
Yoksa senin kavganda kendine cesaretin,
Belki biter zannetme kendine esaretin.
KADERİN
Karanlıksa kaderin güneş bulsan ne olur.
Keder ise ederin gümüş olsan ne olur.
Kaderinin ederi deseler ki güneşmiş,
Güneşi gümüş ile peşin alsan ne olur.
Kendine çektiğim kılıcın kehaneti,
Dostane sandığın huyunun delaleti.
Sen diye baktığın sefanın kehaneti,
Ben diye gördüğün ruhunun asaleti.
KEHANET *)(*
Deşifren olunca gerçeğe kehanetler
Yalandan soruldu mazluma ihanetler.
Başından kovunca dertliyi delaletler
Ruhundan soruldu nezdine metanetler.
Kendin aş
Tiktaklar seslenirken kulağa yavaş yavaş,
Bitmez bizim ebedi zamanla olan savaş.
KENDİNE*)(*
Kendine nam salan ,sanmaz mı taç taşladı.
Kendine tok bulan, bilsin ki aç taşladı.
Kendine aş sanıp avlarsa öz kendini,
Kendine dert olan, yanmaz mı öç başladı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!