Verirler ilkokulda, okuyan oğluna
Ev ödevi derler “Yaz, geleni aklına
Denilecek insanla, hayvanın farkına! ”
“Yeter artık” der baba, Allah’ın aşkına
Bu ödev saçmalığı, nasıl nerde biter?
İlk gülücüğü mümkün, ilk ayda yumoşun
İlk iletişim hazzı, budur buruşuğun
Neşelenir ortalık, etrafa can katar
Alır karşılığını, sıcak ilgi artar
O buruşuk deriden, bu ne kayısı ten ki
Erkek ve dişi
Bunu yapan iki kişi
Dişi ve erkek
Başka ne gerek
Sevda gerek, aşk gerek
Yaşam güzel mi, yoksa hayat mı desem?
Eski kuşaksın, sana daha aşinaysa eğer
Ola ki başladıysan sormaya anlamını
Denir ki o an başladın, saymaya geri
Derin bir soluk al, bir daha ve bir daha
Namus her şeyidir yoksa hiçbir şeyi gafilin
Töre gizler aşağılık duygusunu cahilin
Zorbadan korumayıp on üçlük kız kardeşinin
Canına kıyan sefilin Allah belasın versin
Ona kıyıp kurtaracak, rezil saygınlığını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!