Tuzdan çatlamış dudaklarım,
Uzun ve kirli sakallarım,
İri ve nasırlı ellerimle
Batıklardan arta kalan bir denizciydim.
Her sabah güneş doğardı göz kapaklarıma.
Üstad Cemal Safi'ye
Kalbimi yanında götür giderken,
İstersen yerlere at da öyle git.
Bu aşk ömür boyusürecek derken,
Ümidi maziye kat da öyle git.
Lal olmuş bir fırtına şimdi yolumu gözleyen.
Oysa eli yalım, dili yalım, nefesi yalımdı.
Değdiği yerden başlayıp tüm coğrafyamı yakardı.
Bir denizdi durmadan çalkalanan.
“Bana seslenme uzaklardan, seslenme!
Ne yeri ne de zamanı var şu hayallerin;
Kırık kalpler mezarlığında bir gece, gezerken,
Ve o şehrin cılız ışıkları gözlerimi cezbederken
Kirpikleri ıslanmış bir ihtiyar yüzü gördüm
Aydedeye baktığımda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!