BİTMEYEN SÖZ
Sözlerini asıyorum çamaşır tellerine
Kurutup kurutup güneşte
Dinliyorum kirlenene kadar
On dokuzu da birdi
İçlerinden biriydi
Sadece bebekti
Karnı acıktı
Anasından emdi
Burnundan geldi
Güzel bir not:
Yürüyordum ara sokaklarında şehrin. Yağmur ince ince yağıyordu. Taşla döşenmiş yolda su hiç birikmiyordu. Yanımdan, şemsiyenin altında sarmaş dolaş bir çift geçmişti. Birbirinin gözlerine bakıp gülümsüyorlardı. İmrenmiştim. Oldukça romantik bir andı.
Sokaklardaki değişime baktım eski resimlerden
Arnavut kaldırımı taşının yerini
Önünde durulur mu hiç
Bir suyun
Bir de ateşin
Nam da böyledir
Gerçekler de
Ne güzel bir karşı gelişti
Belleklerimizde bir yığın düşünceyle
Olanca görüntü kirliliğinin içinde
Ne güzel de gelmiştik göz göze
Çarpışmıştı bakışlarımız
Seninki yere düşmüştü
Yakın geceleri
Ateşe verin karanlıkları
Bu kadar yalnızlık
Bu kadar hüzün yetmedi mi?
Yıkın solgun yürekleri
Gün batımına yürüyorum, inadına
Yahut güneşe karşı
Arkamda yalnız, gölgem
Ve ben yürüyorum aslında
Karanlığa karşı
…
Kaçamak hislerini
Çek kirpiklerimden
Anlayacaklar baktığını
..
Sus, kimse bilmesin
Varlığınla yokluğun bir olsa
Ama hep var olsan
Görüşümün sınırları kalksa
Hep gözümün gördüğü yerde olsan
Gözüm sadece seni görse
Gördüğüm hep sen olsan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!