Güneşe komşu bir ülkedir umut,
Ondan ayrı belki,
Kalplerde bir mahzen,
Açıldıkça artar uzaklığı.
Bazen yavru kuşun küçük yalnızlığında,
Nihayet gözbebeklerimde aralanıyor gece
Karanlığı aralıyorum nihayet buluyor gece
Susuyor aşk
Susuyor oyalandığım sokak...
Ufka bakarken gözlerim
Görünür kefenim
Kirli bir el dolaşır
Günahkar bedenimde
............nefessiz kalırım
Karanlık bir mağara...
Siyahı ve beyazı küs,
Yorgun taşlarına tutsak,
Kendi yalnızlığına alıngan.
Sanki yalnızlık yargılanır,bu kentin parmak uçlarında.
Yalnızlık utanır sensiz gecede`
Ay düşer burukluğuna
Titrer siyah gözlerinde
Üşüyorsam...
Kirli bir yüz düşer korkularıma
Suya iner martılar
Kanatlarında yaşama dair öyküler taşır
Bir aşkın suskunluğunu kuşanırlar
Gözlerindeki ürkek bakışlarda
İstanbul kokar aşkları
Saçlarında
Menekşeler aşka düşer
Gözlerin dem vurur
Vurgun bir aşka
Ellerinde kanatlanır turnalar
Unutuluşların kıyısından sesleniyorum sana,
Her unutuluş katmer katmer sen olur,
Hayallerini terkedişlerine satan biriyim şimdi,
Kalbim sana çıkan yollarda mahzun.,
Yorgun bir akşamın dilinden sesleniyorum sana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!