Aydın Şiiri - Bilal Konal

Hey sen! aydınım diyen karanlık ve dar
Herkesi kendi kalıbına sokarsın,
Bu dünyada kaç insan var?
Bir doğru sen mi varsın?

İnan ki düzeltmeye çalıştığın çelişkidesin,
İlericiyim diyorsun başlangıcın gerisindesin,
Bilgiye sadece hamal oldun,
Yoldan çıktın yol gösteriyorsun.

Ne bir ölçün ne gösterdiğin örneğin,
Uymuyor birbirine yaptıkların ve söylediklerin,
Tezatların içinde ki şaşkın tavuk,
Ne horozu tanır ne civcivi korur.

Üstünde bir etiket var orda yazar fiyatın,
Senin gibi çok gördük seri üretimdesin,
O kadar ucuzsun o kadar ki basitsin,
Ne bir zevkin var ne de büyük hayalin.

Haktan mühlet verilmiş,
Eline yazgıç verilmiş,
Vicdan gözün kör olmuş,
Kalbine mühür vurulmuş.

Öyle aç ki ruhun herkesi ısırıyorsun,
Tırnakların demirden hep tırmalıyorsun,
Kibir zincirinden bir tasma var boynunda,
Durmadan koşturuyorsun cehennemler yolunda..