Aydemir Karatan Şiirleri - Şair Aydemir ...

Sonra gökyüzünden biraz
Mavi çektik içimize
Ağaçlardan yeşil
Dallarımıza

Ben hep yürüdüm sana

Ne zamandır intiharı düşünmedim
Uzunca
Kirpiklerini asıpta boynuma
Gözlerinde ölemedim
Uzanamadım o sonsuzluğa

Sevsem olmuyor
Sevmesem olmaz
Bir ince köprüdür
Ben üstünde canbaz

Bulutlar yağardı damımıza
Yapraklar toprağımıza
Konardı kuşlar omuzlarımıza
Birbirimize pike yapardık
Güzelindeydik sanki günlerin

Sen basit yaşayan çocuk
Sanayiye çalışmaya giden
Komşu kızını seven
Bırakır elbet yakanı
Şanssızlığın elleri
Doğrulursun

Sizin yaşınız yokmuş
Ben sizde gördüm
Kadınların yaşı olmazmış
Ben sizde bildim

Sizi dinledim

Öncesiz ve sonrasız olmam
Önemli değil
Şimdisizim hanfendi

Önce dokundunuz
Bir ince rüzgar

Ve şimdi
Ellerinde tütmekteyim
tütün tütün

Ve şimdi
Arap kağıdını kefeni bilmiş

Ne kadar bekledik
Kimse bilmiyor
Ellerimizi birleştirmek
Birbirimizi bizleştirmek için

Ve her parmağın

Baba ekmeği böldü
Emeğini,ellerini
Nene hamuru açtı
Yıllarını,yüreğini
Anne çocuğu uyuttu
Kendisini,ötesini