..........
Ey Kalem;
Nedir senin bu halin?
Böyle susacak olursan,
Elimde kalacak belin! ...
Şimdi dışarıda yağmur var, gönlümde lodoslar esmekte
Önünde savurduğu ben…
Yoruldum oradan oraya atılmaktan, önünde savrulmaktan.
Yaralarım çok can yakmakta…
Artık sarmıyorum yaralarımı ve saklamıyorum.
Ağlarken yüzümü kapatmıyorum.
Düşer yollarıma, kollar ayak izlerimi
Sadık bir köpek gibi, bırakmaz hiç peşimi
Hazırdır her adımda, durur köşe başında
Baktığım bile odur, bu sırlı aynalarda…
Gölgem gibi benimle… Ayrılmaz bir an bile
Ey Azrail ben geldim…
Canı çekilmiş dudaklarıma,
Kondur buseni hissedeyim.
Ölüme soyundu tüm ümitlerim,
Kalmadı mehtaplı gecelerim.
Heybemde son nefeslerim,
Duydukların yüreğimin son çığlıkları
Girdiği son sevda nöbetleri…
Deli olup, son çıkışı derelere tepelere
Ve son düşüşü, gözlerinden sensizliğe…
Yine üşüyorum… Bu son ayazında kalışım
Bu gün bir delilik yapsam…
Saçlarımı toplasam, hafif makyaj, biraz parfüm…
Evden telaşla çıksam, ayrıldığımızı unutsam…
Sana doğru yürüsem, aklımda yine sen…
Uzaktan pencerene baksam, özlemle sana koşsam
Ne olur azıcık kapında soluklansam
Hayat durmadan akıp gidiyor,
Tutsam diyorum,
İncecikten de olsa dokunsam
Hatta sonra,
İnceldiği yerden kopsa…
Ağlasam…
Bize mahzun bir bakış bırakma,
Hasret koridorlarında seslerimi çınlatma.
Puslu karanlık bir batakta,
Beni sensiz bırakıp, sakın ağlatma…
Sen kokan tenimden sıyırma bedenini,
Aşk mı...Sen mi ?
Sen aşksan,
Nerdeydin bunca zaman ?...
Hep mi uzaktık uzak
Hiç mi kesişmedi yollarımız
Çok beğendim. Yaşanmışlıkları ve duyguları çok güzel ifade ediyorsunuz. Şiir diliniz muhteşem gerçekten. Kıskanarak okuyorum... Adeta insanı içine çekiyor şiirleriniz ve "işte bu benim duygum" dedirtiyor mısralarınız... Her birinde kendimi buldum. Betimlemeleriniz harika... Elinize ve yüreğinize sağ ...