Aydan Alim Şiirleri - Şair Aydan Alim

Pembe dizileri yastığın altına gömüp
Gözlerini tavandaki lambaya asarak
Saatlerce birisini düşünmek mi aşk
Yoksa
Düğünlerde
Sünnetlerde

Elimde bir divit
Yakut hokkalara daldıramam
Bir zaza kızının öyküsünü bilirim
Ama diğer insanlara
Duyuramam.

'Kıran ket desta Şerefdînê’i *' dedi reis
Kanatlarını açmıs
Kara kartallara benzeyen
Berti çadırlarına bakar iken
Tevellüdü bilinmez
Kimbilir

Yağmura basarlardı beni çocukken
Severim bu yüzden bozuk havaları
Severim mutedil dalgalı denizleri
İs tutmuş petrol lambalarını
Ellere yapışan, kaygan, o incecik yosunları
Ağlara takılan orkinosları

Hasret ayak izlerine takıldı kaldı.
Şu acımasız dünya da
Lüzumsuz bir kelime gibidir
Benim sevdam.
Acıları derdest edip, adımlarına bağladım.
Görsem bazı- bazı

Çıkarım dersin bana
Zengibar kalesimi
Yoksa Alamut’mu
Tırmandığın belli değil?
Define arama dedim sana
Geleceği iğdişlenmiş

Rüzgarımsın dalga dalga
Kır saçlarımda
Söyle
Nereye bu uzun yolculuk?
Bu telaş niye?
Korsan yerinden kaçar gibi

Varlığım dünya ya,
Nefsim ruhuma zarar.
Yüreğim sızlar ince-ince
Dermanı Dicle’de
Bilmez misin?
Ey! nazlı yar.

Karanlıkta iki çift göz
Biri ibne
Diğeri boyun eymek istemezse de zulme
Heyhat
Bir çığlık
İki feryat

Aslında yaradılıştan tek bedendiler
Ne birleştiler
Ne ayrıldılar
Bu yürekler

Kör dediler