Ayriligin ilaci yok
Lokman hekim elinden ciktigindan beri
Ayriligin karni tok
O, kapidan ciktigindan beri
Ah ruzgar hep senin sucun
Bir anlasan bu sazlar sana degil
Susamissan yarinin
Tuzlu gozyaslarindan
Almissa gidip gormek aklini
Ic bir cay ince belli bardaktan
Cay, cay, cay her derde deva cay
Dimdik duruyor su agac
Ne agaci, nedir kafamdaki alakasi
Oyle berbat bir durum ki
Ne gidecek yer var
Ne aglayacak omuz
Birini adam yerine koyup
Sen, Istanbul
Erisilmezlerin aklini aldin
Kattin surlarina
Senin gozlerinin rengini
Ben nasil anlatayim soranlara
Sakinma konusurken kendi, kendinden
Daha iyidir, baskasina soylemeden
Isitmek yankini kendi aksinden
Dinle, kulaga hos gelirmi kendi sesinden
Deme, benim elimdemi
Endiseler tuttumu, demindemi
Lakin bu akil, bu fikir yerindemi
Susma soyle, baska daha baska
Ozlemle konusur, karisiriz aska
Zorda olmaz, kimsede karismaz
Benim, anamin gunu yok
Gunlerin icinde, anamin adi var
Anasiz yedigim herseyin adi yok
Onda, benim tasamin dusuncesi var
Benim anamin etmedigi dua yok
Gormek, ille de gozuyle gormek
Basladi hazirlanmaya bir hincla
Soyledi oglana, bugun gelecek babasiyla
Yemesini istedi ekmegini yumurtasiyla
Omuz silkti oglan, acitti icini aglamasiyla
Anasi gecirirken sirtina yagmurlugu
Benim yuregime kim dokunur
Eyer egilmezsem
Benim sirtima kim vurur
Eyer kollarimi acip ona sarilmazsam
Ben nasil gulumserim
Eyer seni okumazsam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!