Ayda Ay tutulması ve bende dil tutulması

Gece gezintideyim,

Ne yerde, ne de gökteyim

Pürüzsüz bir ay, tertemiz ağda görmüş

Yaptığı ayıp ortaya çıkmış, tüm çıplaklığıyla

Utancından, yerkürenin arkasına dalmış

İnsanlar ellerinde tenekeyle kutlamış bunu

Bağırmışlar,avaz avaz çağırmışlar''ay tutuldu'' diye..

Şahitim; utandı ay,bulamadı insanlardan umduğunu...

Dedi,hani benimle fısıldaşan,hani ışığımı paylaşan hani yıldizlaşanlar..

Diye söylendi de söylendi gizlice,

Öyle sessiz söylendi ki, yıldızlar bile duymadı

Tutulduğuna pişmandı bin kez,

Olmak istemiyordu keşmekeş..

Ay bir daha gelmemeye diye gitti..

Belki gelecek aya dedi...Duymazdan gelerek tüm kutlama seslerini...

Topladı sudaki yıldızlarını; yakamozlarını etraf bir hoştu...

Ellerini sallamadı bay -bay demedi,ağlıyordu

Başını sallar gibi etti ve vay - vay..diye bitirdi

Beklediler, kendini ümitsizce dert ortakları:

Üç beş sarhoş,bir o kadar aşık ve bir o kadar şişe.

Hepsi boş,hepsi kederli ve hepsi de sarhoştu...