Ayçiçegi Ve Ben Şiiri - Hacı Gürbüz

Ayçiçeğıne benziyorum bakınca anlıyorum onu ben

Güneşe aşık ona sevdalı, ona, susuz,ona, hasret,ona, yanıyor, yüregi güneş de onu severmi onu bile bilmez

Yinede onun varlığını bilir içini ısıtır kalbine akar güzelleşir duygular dolar içine

Günden güne kurur çiçekleri dökülür yaprakları kavrulur hasretinden

Yinede güneşin bir gülümsemesine her yıl yeniden açar çiçekleri

Ayçiçeği gibi benim hep yönüm yare.
Onu düşünür hayalini severim hasretiyle özlemiyle yanarım

Benide mutlu eden hayata bağlayan onun varlıgı kavuşma imkanımızsa yok.