Ayçiçeği Ve Ben Şiiri - Hacı Gürbüz

Ayçiçeği Ve Ben

Ayçiçeğine bakınca anlıyorum onu, aynı bana benziyor, güneşe aşık ona sevdalı ona susuz, ona hasret ona yanıyor yüreği, hep gözü yüzü güneşte güneş de onu sever mi onu bile bilmez.

Yine de onun varlığı içini ısıtır, kalbine akar duygu dolar içine, hasretinden günden güne kurur, çiçekleri dökülür yaprakları kurur, güneşin ona bir gülümsemesine, yine de her yıl yeniden açar çiçekleri ona gülümseyerek.

Ayçiçeği gibi benimde yönüm hep yâre, Gürbüz'ü onu düşünür hayalini sever, hasretiyle özlemiyle yanar da yanar, yeni de beni mutlu eden hayata bağlayan, onun varlığı gözlerimde kavuşmak imkansız, o da beni sever mi bilmem.

H.G