Ayçiçeği Ve Ben Şiiri - Hacı Gürbüz 2

Ayçiçeği Ve Ben ¹⁶⁵

Ayçiçeğine bakınca anlıyorum onu
Aynı bana benziyor
Güneşe aşık ona sevdalı ona susuz
Ona hasret ona yanıyor yüreği
Güneşte onu sever mi onu bile bilmez

Yine de onun varlığı içini ısıtır
Kalbine akar duygular dolar içine
Hasretinden günden güne kurur
Çiçekleri dökülür yaprakları kurur
Güneşin ona bir gülümsemesine
Yine de her yıl yeniden açar çiçekleri

Ayçiçeği gibi benimde yönüm hep yâre
Gürbüz'ü onu düşünür hayalini sever
Hasretiyle özlemiyle yanar da yanar
Beni mutlu eden hayata bağlayan
Onun varlığı kavuşmak imkansız
O da beni sever mi bilmem