Sen Güneşimdin ben ise garip bir ayçiçeği.
Her gece sabırsızlıkla beklerdim sabahı.
Sabahtan kastım; seni, ışıltını, bana hayat veren ısını.
Oysa ki varlığımın farkındamısın? bilmiyorum ?
Sen doğunca dertler kederler bitiyor, yalnızlık son buluyor.
Sanki hediye almış çocuk gibi neşe doluyor içim.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta