Ayçiçeği Şiiri - Kenan Tortum

Sen Güneşimdin ben ise garip bir ayçiçeği.
Her gece sabırsızlıkla beklerdim sabahı.
Sabahtan kastım; seni, ışıltını, bana hayat veren ısını.
Oysa ki varlığımın farkındamısın? bilmiyorum ?

Sen doğunca dertler kederler bitiyor, yalnızlık son buluyor.
Sanki hediye almış çocuk gibi neşe doluyor içim.
Ben yalnız bir ayçiçeği, sen cihanı aydınlatan güneş.
Bu nasıl bir başkalık, hâlim çaresizlikle benzeş.

Gözlerim pürdikkat sende, ne yana gitsen, istikametimsin.
Olmasaydı keşke geceler, başım öne eğilir, yinede hasretimsin.
Yine doğarmısın bilmem, beklediğim ufuktan?
Birgün haberin olur mu varlığındır beni hayatta tutan.