zaman,
örtüverdi gizini
kadifeden pençeleriyle
dışarıda
halime ağlayan bir yağmur
kadehimde sarı sirke
çocuk kahkahalarımı dinleyen şehir
kadınlığımı seyretti o yaz
ıhlamur ağaçları için ağladığım geldi aklıma
saka kuşumu gömdüğüm bahçe
dizlerimin kanadığı sokaklar
eski adreslerimden geçip
sana geliyorum
kırık dökük
paslı bir otobüsün
suyu ve yağmuru unutmuş camlarından
Bir akşamüstü telaşıydı
Notaların adı
Gelişin hep acele
Gidişin kırık dökük
Yarım yamalak bir yoldu aramızdaki
ben
önce bir gülüşünü sevdim senin.
o ne gülüştür ki öyle
dudaklarından gözlerine aynalar tutar.
gözlerinin
belki zaman
dalgasını geçiyor şimdi benimle
durup bekliyor nazlanarak ardından gelmemi
kayıp gidiyor nefesime aldırmadan
ben
paketinden çıkmayan sigaralar kadar
öfkelendiriyorum kendimi
lüks lambalarına tutulmuş
kurbağalar gibi
razı oluşuma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!