istanbul 1995 -
Sevgili Atatürk,
Sen olmasaydın ben şimdi bu satırları bu kadar özgür yazamıyordum............
Annem almış getirmiş
Koymuş bir yerlere
Sonra bana vermiş
Ben sen diye konuşuyormuşum
Almışım bebeğimi
Akşam sabah aynı
Evde tek başına yaşamak zor
Bazen şarkı dinliyorsun
Bazen doğa resmi çiziyorsun
An gelir ki
Sokakların arasında bir çocuk gördüm
Ama benim gibi değildi
Üstünde yırtık bir bluz
Altında ise kadife kumaştan yapılmış
Eski bir pantolon
Bir güneş gibi geçti yanımdan
Ona bakınca içim ferahladı
Bir daha bakınca
ne olduğunu anladım
O benim geleceğimdi
Aklımın içinde gizli o
Bazen düşünmeme yarar
Bazen hayallerimi gerçekleştirmeye
O benim düşüncem
Onu ben yarattım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!