Bir hüzün kapladı bu akşam yüreğimi.
Sevmek ve sevilmenin arasında kalmışım
İnsan sevilmese de sevebiliyormuş kardeşim.
Sevmenin daha ne olduğunu bilmeden
Terkedilmenin acısını yaşayıp ağlayabiliyormuş
Hayat zor, yaşamak anlamsız
Islak olmayan bir gün kalmamış...
Rüya görüyor olmalısın
Nefes alışlar sahte soğuk ürpertse de,
Kanmam böyle şeylere,
Gece ile gündüz oyun oynar saatler ilerledikçe
Gülüşler arttıkça hüzün kaplar yüreğimi
Ben mutlu olabilecek miyim sence
Güvenme kimseye sevgi sahte
Kalemimde hüzün, koca bir delik kalbimde
Sinsi karanlıklar kaplasa da,
Tek bir ayça var gökyüzünde
Sessizlik hakim bu gece yeryüzüne
Yalnızlığımı hissettikçe
kardeşime...
(17 Mart 2008)
Kayıt Tarihi : 26.7.2008 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!