adının gölgesi düşüyor şiire
üzerimden izi eksilmeyen...
beyaza boyadın kendini,
günün aysın diye
kömür kokan şehrin,
Bu kağıdı Thomas verdi,
Kanser hastası Thomas
Thomas güçlü adam...
Herkes yalnız ölür
İçine çöken bir yıldız gibi...
terütaze izler kurumuş
yürüdüğüm yol bıçak olup saplanmış serime
pabuçlarım hep mi su taşımış
ayrılık bileyen sırça değirmene
gamdan çatlayacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!