KARAGÜL'ÜM
Sen yazamadığım şiir gibisin
Durursun boğazımda düğüm düğüm
Bana doğru akan bir su gibisin
Bazen de olursun sanki kördüğüm
KARAGÜLÜM
Kaderim tuzakla dolu avladı beni
Çırpındıkça içine çekti Karagülüm
Hiç gülmedi yüzüme engelledi beni
Çare bulamadım derdime Karagülüm
KARAKOÇ
Gelen göçer bir gün gelir zamanı
Her canlının bir sonu var Karakoç
İniş çıkış hayat yorar insanı
Zehir eder sonu da dar Karakoç
KARDEŞ
Onda bunda kusur aramakta ne
İlk önce nefsini akla be kardeş
Kinayeyle dostu karamakta ne
Olmasın ağzında bakla be kardeş
KARLIDAĞLAR
Yüksek yüksek dağlar karlı başları
Yolları bulup da geçeyim desem
Yol gösterse bana göçmen kuşları
Turnayla birlikte göçeyim desem
KİME NE DEYİM
Gel bu aşkı yeni baştan yazalım,
Kırgınlık ne varsa toprak kazalım,
Çirkinse mazimiz üstün çizelim,
Bul derler bulamam kime ne deyim.
KIR DİYEMEZSİN
Kendini bilmezi hayatımdan hep sildim
Sabırsız davranır hemen dur diyemezsin
Dostum diyenin fikrini anladım bildim
Sana hayırsız insana yâr diyemezsin
KIRILMA BANA
Akşam oldu uçtu gönül
Sakın ha kırılma bana
Hep seni arzular gönül
Sakın ha kırılma bana
KIŞ MEVSİMİNDE
Kış mevsiminde tabiat kefene bürünür,
Her yer göz alabildiğince beyaz görünür,
Fakir fukara darda kalır yerde sürünür,
Hayat zordur göğüs gerilir yine yürünür.
Kıymetini Bil
Tutsan şu sözümü atma yabana
Üretip de değer versen sabana
Muhtaç olursun ya ona ya buna
Kıymetini bil değer ver toprağa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!