Aybala'm Şiiri - Yavuz Değirmenci

Yanağında kızıl güller sallanır
Uçup konam dallarına Aybalam
Yavuz ismi dudağında ballanır
Kurban olam dillerine Aybalam

Kerem edip ardın sıra dolandır
İstiyorsan sür sokağa dilendir
Durgun akan suyum coştur, bulandır
Derbent olam sellerine Aybalam

O mahur gözlerle beni süzersin
Bir bakışta destanları yazarsın
Kadamalı bindallıyla gezersin
Kemer olam bellerine mihriban

Hayal ipliğine inci dizilmez
Toplu iğne ile kuyu kazılmaz
Sevmeyene destan türkü yazılmaz
Kalem olam ellerine Aybalam

Gerdanını kem göz görmesin diye
Aşk bahçeme eller girmesin diye
Yadların boynuna sarmasın diye
Kement olam kollarına Aybalam

Hep kaçarsın sevda sözü edince
Ne diyeyim? Sen halkısın kendince
Ben söyleyim,sen çal inceden ince
Mızrap olam tellerine Aybalam

Senin için ha ikiyim ha dördüm
Yinede sevdamı yıllarca ördüm
Sende erkân, sende insanlık gördüm
Mihman olam hallerine Aybalam

Bana sorma bende yoktur desen de
Sevda ocağının kibriti sende
Çakmadan yanarım sen üflesen de
Tor toz olam küllerine Aybalam

Yeterki gel şu gönlümü talan et
Sensiz bu can baki değil emanet
DEĞİRMENCİ etti,sen de iman et
Turab olam yollarına Aybalam

Kadama:Kadife üstüne sırma işleme
Bindallı:Uzun cepken gibi giysi
Turab:Toz,toprak
Mahur:Baygın,süzgün