Ayazmı ayaz Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Hava soğuk mu soğuk
Bir tipi var dışarıda karla karışık
İstanbul beyaz, İstanbul ayaz mı ayaz...
Deryuze olduğum kar
inmiş şehrin her bir yanına
don süzülmüş ocaklara, insanlara.
İstanbul beyaz, İstanbul ayaz mı ayaz.

Soğukkuyu lastiği giymiş
dondan uyuşmuş bir adamın
ayak gıcırtısı...
Kaldırımlardan gelen buruk sesleri
yere düşen bu adam bozar!
Kaymıştır ayağı, kırılmıştır bir yanı
İstanbul beyaz ya, İstanbul ayaz ya...

Ey kara memleket,
nasıl da döndün birden aka
nasıl da büründün karlara...
Şimdi çocuk olmak vardı
çocuk olup da
karda oynamak vardı anasını satayım!
Sıcacık bir yuva,
kestaneleri çizmek vardı sobada,
ama dönüşüm yok ki çocukluğa.
Ama soğuk var acıyla karışık
Kar, karanlığı kapatmış
eriyene kadar.
İstanbul beyaz, İstanbul ayaz mı ayaz...