Feryat eder ayazda boran, kış tutuşur,
Telaşla korku çöker, zarar dostla buluşur.
Huzurun ahdi ziyan, namert ile erir,
Nöbette mert olanın kalbi sabırla yürür.
Nasip mi? Bilmez insan, bir yol düşer geceye,
Zarar da olsa huzur, ayaz sarar heceye.
Feryatla biter nöbet, dostlar kalır uzakta,
Kışın en sert rüzgarı vurur gönül tuzağa.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!