Bunca acıya, hüzne rağmen, rüzgârı arkama alıp, hayata gülümseyerek bakabilmek, benliğindeki onca ağırlığı tebessüm ile karşılayabilmek daha da acıtır içimdeki yaraları.
Hayatı hep güllük gülistanlık geçeceğini sananlar, bağ bozumu bir ömürden arta kalanların izlerini toparlamaya çabalıyor.
İçimizde biriktirdiğimiz her acı anıda, yağmur yağdığı zamanlarda, çocukluğumuzda söylediğimiz;
Yağmur yağıyor,
Seller akıyor,
Arap kızı camdan bakıyor.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta