Ayazda Bir Yürek Şiiri - Şair Ayazdabir ...

Buruk bir gecenin koynundayım.
Zulamda koyu bir yalnızlık,
Oturmuş hayallerimi yazıyorum.
Penceremin kirli camlarından
Uzaktan bir yıldız göz kırpıyor
Ve usulca kayıyor sonra
Tıpkı hayallerim gibi.

Evet!
Böyle bir karanlık geceydi,
Seni yitirdiğim
Önce göz kırpıp
Sonra usulca kaydın ellerimden.
Öylece kalakaldım!
Omuzlarım yerçekimine daha bir yenik düşüp,
Öylece kalakaldım ardından
Yorgun yenilmiş ve umutsuz.

Sen gittikten sonra,
Kapı eşiğine diktiğimiz gül ağacını sulamadım hiç
Ve yanından geçince
Utancımdan yüzümü hep öte tarafa çeviriyorum.
O da beni anlıyor sanırım.
Öyle ya!
Sen olmadıktan sonra
Kimin için açacak o gonca güllerini.

Artık yazmayacağım demiştim,
Sen gittikten sonra,
Dayanamadım işte!
Hayalin öyle acımasızca karşımda durmasa,
Ayazda kalmış yüreğimi incitmese,
Hiç yazmayacağım!
Belki de
Bir harfi bile adamayacağım sana,
Olmuyor be gülüm,
Yapamıyorum!
Ama dedim ya hayallerim diye,
Ve bu satırlar,
Ayazdabiryürek’ten sadece kendi hayallerine adanmıştır!