Karlı bir kış sabahının arsız piç ayazında
Hüzünlü şehrimin dar ıslak sokaklarını
Arşınlamaktaydım yine öyle bir zaman…
Çelik kor gibi yumruk olup, gelip vuran
Soğuk dağlamaktaydı yanmış bedenimi…
Bense taş kaldırım üzerinde bekleyen
Israrla morarmış ve üşümüş ellerini
Nefesiyle ısıtmaya çalışan bir adam…
Az önce etrafımda döne döne savrulan
Kar taneciğine yüklemiştim hayallerimi…
Dağların kopup gelen derin türküsünü
Mırıldanmaktaydım yine dilim ucunda
Dudaklarımdan dökülen kırık ezgide…
Uçan kuşlar yoktu artık gökyüzünde
Bilmem hangi baharlara göçmüşlerdi…
İçimdeki senden parçası kalan hüzün
Depreşir önümde yine bütün heybetiyle
Götürür beni yalnızlığının senfonisine…
Kal der kal içimdeki çocuk ‘’sakın gitme’’
Bakarsın gelir sevdiğin tüm hayallerinde…
Kayıt Tarihi : 27.6.2019 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Depreşir önümde yine bütün heybetiyle
Götürür beni yalnızlığının senfonisine…
Kal der kal içimdeki çocuk ‘’sakın gitme’’
Bakarsın gelir sevdiğin tüm hayallerinde… Güzel şiir .tebrikler başarılar.
Çoğunun kendini içinde bulabileceği güzel bir şiirdi.
Kutluyorum Hocam.
Saygıyla.
TÜM YORUMLAR (11)