Ayazın tam ortasına düştü kalbim,
Gözlerim âsi ve hırçın denizin gözlerinde eridi.
Saçlarımdda yağmurun elleri gezindi,
Sonra, aylak bir mısranın dizlerine düştü başım,
Başımda kavak yelleri esti.
Üşüdü yalnızlığımın sapsarı çığlıkları,
Kanadı kahkahalarımın uysal varlığı.
Gün doğumlarıma kan tadı sızdı,
Nisanın coşkulu tenine eylülün buzdan elleri yakışmadı.
Öyle bir serseriliğe bulaştı ki içimdeki ışık,
Nereye gitsem koynumda simsiyah bir bozgun...
Neyi tutsam, neye dokunsam, kızıl bir kahır baştan ayağa...
Bir irin içimde çığlığın,
Bir savaş, bir sürgün seli varlığım.
Gitmek, kalmak...
Ben, hangi denizin damlasıyım?
Zehir zemberek bir kavganın ortasında,
Yıldızlarımı çaldılar alaca karanlıkta,
Şafak söker diye bekledim,
Bekledim güne keser diye gece, bekledim çıldırasıya...
Güz sıktıkça yumruklarını,
İri gözlerini dayadıkça gözlerimin bereketli ufuklarına,
Ürkek bir ceylanın başı göğsümde,
Ağladım, ağlayamadığım günlere inat.
Sevdalar, şarkıların kucağına bıraktı kendini heyhat!
Ayazın tam ortasına düştü kalbim,
Bir mısra takıldı aklımın ağına, bir mısra...
Gecenin esmerliğinden bana ne!
Kalbimde kumral bir çocuğun kalbi,
Gözleri maviden daha mavi...
Onun düşlerini yazacağım ben,
Kalbime onun seher vakitlerini koyacağım bembeyaz...
Onun bilge duruşuyla, öfkeden soyunuşuyla, geceden sıyrılışıyla hayata tutunacağım.
Kayıt Tarihi : 11.4.2007 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen ayazın tam göbeğine düşer kalbiniz, içinizde âsi bir rüzgârın ayak sesleri... başınızı hangi kovuğun altına saklayacağınızı, yüreğinizi parçalara sölen o simsiyah sızıyı nereye koyacağınızı bilemezsiniz.; ama en karanlığa yakın saatlerde bile gözbebeklerinizde o çaresizliğe direnen bir ışık vardır alev alev yanan. O ışığı avuçlayın. Zor kışlardan sonra, güzel, çocuksu, düş rengi bir bahara uyandım ben. Bu şiir, o ikilemin yansıması işte. Nihayet penceremi açtım; güneşi aldım içeri. İliklerimde baharı duyuyorum şimdi.
Bir savaş, bir sürgün seli varlığım.
Gitmek, kalmak...
Ben, hangi denizin damlasıyım?
çok etkileyici dizeler...
çok harika işlenmiş kutluyorum...
Bir mısra takıldı aklımın ağına, bir mısra...
Gecenin esmerliğinden bana ne!
Kalbimde kumral bir çocuğun kalbi,
Gözleri maviden daha mavi...
Onun düşlerini yazacağım ben,
Kalbime onun seher vakitlerini koyacağım bembeyaz...
Onun bilge duruşuyla, öfkeden soyunuşuyla, geceden sıyrılışıyla hayata tutunacağım.
Hüznün umuda yolculuğu oya gibi işlenmiş tebrikler,
Nuray Meriç
TÜM YORUMLAR (2)