Ayaz geldi,
üstümde eski bir şarkı gibi durdu.
Sen sandın ki üşürüm,
ben köklerimle sarıldım toprağa.
Her soğuk,
bir daha doğmak için bahane
ve her kırık dal
yeni bir çığlık demek.
Ayaz umudu öldüremez!
Çünkü umut,
bazen en kirli sokakta
en suskun dudakta
bir çiçek açar.
Ben kazandım,
köklerimden kan,
köklerimden aşk akıyor hâlâ…
Kayıt Tarihi : 25.8.2025 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!