Ayaz sessizlik Şiiri - Nazan İzmirli

sessiz geldim
bir nefes avazla
dünyaya.
sessiz gidiyorum
nefessiz kalarak
hayata.

anamın al al
yanaklarında
tanıdım dünyayı
saf saf.
oysa;
ne kara oyunlar
oynadı hayat.

küsmedim,
yaradan
bir şey
biliyordur
dedim.
güneşin
her doğuşuna
gülümsedim.

sessizliğime
sabahın
yaşama sarılan
ayaz sessizliği
eklendi.

sensizliğim üşüdü.

yılmadım,
adımlarım
tuzlu tuzlu
kumsalda
çıplak,
deniz kabukları
yine bir sonbahar
fırtınasına
girdap.

ne mutlu,
şu keşmekeşlikte
yeni ayı büyütüp
dolunay şavkında
şafaklamak.

doluyuz,
dünyaya hayata yaşama
susmayacak bu yürek
bu kalem asla!

fırtınalar kopacak
mısralarda
göz pınarlarımda.
azgın dalgalar
dinlenecek kıyılarımda.

yapraklar
sararsada
henüz dallarda
son sonbahar olsa da
paylaşarak nefes almak
bir an bile olsa.

09.11.2006- kaş / kalkan