ayaz serpiliyordu
açık kalan yerleri yakarken
lapalaşıp uçuşanlara baktım
yüzümde eriyordu büyüsü
su söndürür müydü her ateşi
durgunluğunda buz gibi ürperten
hiçte etkilemiyordu yanan yüreğimi
ayrılıp gidiyordu ömrümüzden yıllar
poyraz susmuyordu
yakıyordu yine bir olmuş sözünle
kumru ötüşü yoktu henüz
fesleğen kokusunda giyindiğin
eli elimde kıyıda yürürken
adımlarımız ağırlaşmış
can bedende yüktü
dalgalar denize kalkışarak
ayaz serpiliyordu yazda
yanan yerlerden üşüyorum
kaçışıyorlardı uçuşanlara baktım
yavrusuna yem taşıma kaygısında
170411denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 5.5.2011 08:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!