Ayaz Rengi Şiiri - Ayşegül Aksu

kaç titreme aldı
kolonları binaların elinden
derinlerde kalan ahlar!

kim bilir kaç vazgeçmişlik saklar

uzun uzun inledi şehir

bir çift kumrunun ahı kaldı kanatsız



örümcek kendi ağına düştü
dağlar karını bıraktı yerin doruğuna
ırmağa uzanan dereler düğümlendi

topladı gökyüzü kuşların susuşlarını

lambanın ışıktan haberi yok

hüzün diz çöktü ağlayarak

yaslanacak duvarı yok



moloza sarıldı kundaklar

minareden düşen ezan sesini

havada tuttu ayazlar


tebessümler boğazda düğüm

heveslerin donu çözülmedi

kursaklardaki dağ ateşinde

ah! memleketimde İki renk
gök karanlığın kucağında
yer uçurum beyazı
o renkler ki anaların yürek acısından

alsın eline fırçayı
açılsın sevinç rengimizin kapağı
boyasın artık güneş
içimizi yüzümüzü çiçeklerimizi…