Ayaz hasretin Şiiri - Kenan Faik

Bir çanağa doluşan yağmurlar
Gecenin kader birliği etmiş damlaları sanki...
Sert rüzgarların hiç affı yok
Düşüncelerim birer birer kopup gidiyor işte
Uzaklığına kanıp
Asırlara aldanıp...
Ayazın sokak sokak kovaladığı sıcaklar
Bıraktı kuytularını da
Son kırıntıları bu güneşin
Zaten yalancı güneş derler ya ona bu yüzden...
Dışarılar soğuk mu soğuk
Avuçların yok ya
Duvarlar da yetmiyor
Isıtmaya bedenimi
Isıtmaya yüreğimi...
Çalı çırpıdan hayaller tüm medetlerim
O da
Islak mı ıslak
Gözyaşların gibi...
Ne kibritler fayda ediyor
Ne tatlı sözlerim...
İşledikçe işliyor yüreğime
Ateşsiz, ayaz hasretin...
Alıp beni götürüyor her yeni gecede ölümlere
Sana meftun çaresizliklerim...