Ayaz Gecelerim... Şiiri - Abdulhamit Güllük

Kar yağıyordur oralara,
Buzdan kılıçlarımız olurdu bilirsin...
Bir başkadır evlerin bacaları
Camları beyaz örtüyle kaplı...
Eminönü, Yeni Cami'nin önü,
Güvercinler karlarda yem arıyorlar
Yaşamak için...
Kaldırımlar yalnızların durağı
Benimse ayaz gecelerim
Bir uğultu başlıyor geceye
Kar lapa lapa yağıyor
Başım, ellerim, ayaklarım üşür sensizliğimde...
Demiştin ki hatırlarsan;
Tut ellerimi üşümesin
Nefesimle ısıtmıştım ellerini
İyi ki sen varsın hayatımda...
Ve bir gün gittin işte
Zaman seninle başladı...
Ayaz gecelerim...
Yüreğim üşür, kelimeler üşür,
İstanbul üşür,
Sana olan hasretimle
Donar ayaz gecelerim....