Ayaz geceler Şiiri - Cemal Çolak

önceleri inanmaz bir halim vardi
içimden çekipgitmek istedim
sordum baban nerde babam oldu
kulaklarimda bir uğultu yüreğimde şimşekler
oda ben gibi yetimdi elim elini
tutu soğukluğu ta ciğerimde hisetim
dilenci değil hem yetim hem yoksul
kendi için bir şey istemedi
kuçuk kardeşim ve hasta annem
artik dayanamiyor açliğa
gururdedikleri işte karşimda
butun çiplakliğiyla anne gururdan
açliği unutmuş hadi çocuk gidelim
yani başimda meğer ne açlik çekenler varmişta
gözlerim körmuş insanlik bu değil
insanlik yardimlaşma imiş
gidelim yetimim gidelim.