Ayaz Şiiri - Dağlar Özügüç

Çık dışarı bak kapının önündeyiz
Bir ben birde lapa lapa yağan karlar
Al beni içeri karlar soğuğa alışıklar
Bu havada gitmem zor dışarısı ayaz
Bu garibi de artık düşünsen biraz
Seninle ne zorluklarla geçtik
Bu meşakkatli dar sokaklardan
Çok çabaladık ama erken yorulduk
Geldi çöktü bedenimize ihtiyarlık
Ruhumuz çok şükür hala genç
Bu gönül senden asla vazgeçmez

Al beni içeri bana iyi degil bu ayaz
Geceler azdırıyor içimdeki sızıları
Bir çare lazım bu ağrılar inanılmaz
Meselâ sıcak ve şefkatli bir yürek
Artık tüm benliğim emanettir
Yüzü yırtılmamış sevdalara
Muhtaç kaldım ilgine şefkatine
Asuman bile hicranından karardı
Bakınca rüzgarların savurduğu gözyaşlarıma
Gözüm gördü gönlüm ferman dinlemedi ki
Herşeyi yapan ben hemde tahammüden
Gözlerime söz geçiremedim ki