Ayaz Şiiri - Gül Ataç

Gece yarıları değil sadece ayazların üç beş devriyesini atmaları
Gündüzler de, gün ortaları, dakikalar da
Şeytan sofralarında bölünmüş insanlık
Paylaşılmış, parçalanmış, kanatılmış
Her an, her dem
Yiyene, yemeye hazır olana…

İlk kez kusmuş insan
Yaşadıklarını taşıyamamış..
Pan’ın labirentlerini bilen
Kafka’nın çözümsüzlüklerinde kaybolmuş
Hayatın çelişkileri hafif kalmış
Yakılan son sigaranın dumanında boğmuş sevdayı
Gelecekse altın kafeste hapismiş
Umutsuzluk sarmış dört bir yanı
Masumiyet çoktan ipe çekilmiş…

Kim?
Kim katletti ….o, en saf olanı….