Ayaz-2 Şiiri - Yasemin Göksel

Aklımdaydın her dem,gitmiyordun benden
Neye yarardı seni göndermek istemem
Mevsimler geçiyordu sıcak,soğuk üstümden
Ben tek sana döküyordum yağmurlarımı eylülden
Seni özlüyordum Ayaz...Seni

Nasıl bir buhrandı,bilmiyordun sensizlik
Nasıl bir küresel ısınma,nasıl bir kriz?
Adımızı yazıyordum,silindikçe kumlara
Simit atıyordum içimi yiyen martılara
Seni bekliyordum Ayaz...Seni

Gittiğin uzakları yakın etmek için
Gezdiğimiz yerlerde ayinler yapıyordum
Buluştuğumuz o sahil kahvesinde
Fikonun elinden bir çay da senin için içiyordum
Seni düşünüyordum Ayaz...Seni

Çarpıyordum kendimle
Bölüyordum uzakları
Özlemlerden çıkarıp seni
Kendimle topluyordum
Bu nasıl bir işlemdi
Nasıl matematiksel bir buluş
Sonuç hep sen çıkıyordun Ayaz
Hep sen

Yasemin Göksel