Sessiz sessiz karlar yağardı dağlarıma
Bir gün olsun yağmadı yağmurlar yanan bozkırlarıma!..
Bir hayaldi bizim güllerin açması, tam yağmurlar geldi derken soğuklarda dondu yapraklarımız!..
Kuru dallarla kaldık donlarda, vazgeçmedik elbet bahar gelecek açacaktık!.. nerden bilirdik açan güneşin ayazın yaveri olduğunu!..
Kırmızıydık ya biz, güneşe kavuşacaktık ya!.. korkmadık… verdik tüm sürgünleri, her baş dondu her filiz kurudu!..
Unutmuştuk kelimeleri, sandılarki sevgimiz bitti!.. bilemediler kelimeler sevgisizlikteki dosttu! Sevgi varken yazıya ne hacet, yaşayacaktık doyasıya… nerden bilirdik gönülden yazılanları hep sileceklerini!..
Velhasıl iki gözüm, denedik, sevdik, heşeyi verdik. Sussuzlukta su olduk, soğukta güneş… gün geldi uçmaya kanat, yaşamaya nefes!.. yetmedi ne verdiysek!.. hep bi eksik kaldık!.. yorulduk be iki gözüm yorulduk!.. artık biraz uyku vakti, rüyalara kaldı hayaller gene!..
07.08.2022
Nurettin AyKayıt Tarihi : 23.7.2023 02:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
07.08.2022 By_Nay

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!