Ey zübde-i bi-payân, ey âlem-i kevbebe, ey mebde-i bi-rücû!
Sensin mazhâr-i kudret ol server-i hilkâtte
Bir güneş doğdu göklerde, bin güneşler doğdu hikmette
Nûrun zuhûrunda rûh-ı mücerret sensin, sensin ruh-ı müşahhas cevher-i şulede.
Sen Nûn'daki bir nokta, sen rûhtaki bi-vücûd,
Belirir cümle şuun, ayânsın her zerrede.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta