Ayasofya Kasidesi Şiiri - Sadettin Uğur

Hoş geldin gönül nurum! Sonsuz saadetsin sen.
Gökkubbe mümessili ulu bir mâbedsin sen

Batın, zâhir şahâne, emsalsiz mimârinle
Yalan dünyâda saray ve hatta cennetsin sen

Sen bize bizler sana hasret kaldık asırdır
Bilirdik hakîkati dîn-i hamiyetsin sen.

Teni doyurup canı canana susuz kalan
Muvâhidlere ikram, uhrevî nimetsin sen.

Fakir, yorgun ve mahzun yüreklerdik biz
Arş-ı âlâdan bize ruhî imâretsin sen.

Çöllerde kavrulan biz, zemheri üşüyen biz
Gariban hâlimize devâ, medetsin sen.

Senelerce türküler, ağıtlar yaktık sana
Bitmez dâvetimize kutsal icâbetsin sen.

Gözden gönle nakşolup zerrelere azmoldun
Hamd olsun ki gayretten mürekkep izzetsin sen.

Kırıldı zincirlerin içtik fetih suyundan
Kor yüreklerde sönen bir nâr-ı hasretsin sen.

Terakki der dururlar, kefene cep mi vardır?
Şu kadim millete en âlâ azâmetsin sen.

Tuğla tuğla ezbersin mushaf âyetlerini
Bin bir makâma şâmil hoş tilâvetsin sen.

Cennet bahçelerinden râyihâlar getirirsin
Misk değil amber değil envâr-ı lezzetsin sen.

Gayrı şavkınla âbâd ettin azm-i cihâdı
Bize sırken açıldın mübârek izzetsin sen.

Efsunlu ikliminde nabzım doldu tekbirle
Şehadet sarayısın, dünyâda cennetsin sen.

Eyüp Sultan teşbihte, Ullubatlı secdede
Gök ehlinden mürekkep hâfî cemiyetsin sen.

İklimine girince ikram geldi ukbadan
Kopmuş gibi dünyâdan semavî heybetsin sen.

Koydum alnı secdeye durmaz gayrı gözyaşım
Altı asır şahit ki Mescîd-i Ahmed’sin sen!